Znam Twą niezrównaną słodycz, znam macierzyńskie uczucia Twego serca, wiem, że jest tak wezbrane miłością Bożą, że wątpić o Twym pocieszeniu byłoby czymś zgoła niestosownym. Dlatego tak często i z tak wielką ochotą udaję się do Ciebie: czy dobrze jest ze mną, czy źle, wyczekuję od Ciebie pomocy i słodkiego pocieszenia Twych ust. Bo gdy Ty mówisz i pocieszasz, gdzież jeszcze miejsce na smutek w sercu? Jakiż nieprzyjaciel potrafi zaszkodzić temu, kto może zawsze u Ciebie szukać ratunku? Nakłoń więc swe ucho, najłaskawsza Matko, na moje prośby. Przechyl, o Dziewico, swą stągiew i pozwólmy zaczerpnąć z niej nieco; w swej ogromnej, przelewającej się łaskawości pociesz mnie choć trochę. Bo Twoje pocieszenie jest w tym momencie konieczne, a zawsze jest miłe i nigdy nie należy nim gardzić, dlatego tylko że wydaje się czasem niewielkie. Bo nawet jedna kropla, która spłynie z Twych ust na moje wargi, ma w sobie wielką moc i szlachetność; w porównaniu z nią wszystko , co może na tym świecie dać jakąś przyjemność, jest nędzne i bezwartościowe.

Dlatego, najukochańsza Maryjo, bogata i szczodra w swych darach, a tak przedziwnie słodka w swych łaskawych słowach, pokrzep mnie swymi zbawiennymi upomnieniami. W Twym dziewiczym łonie mieszkała przecież najwyższa Mądrość, od samego początku uświęcał Cię Duch Święty, strzegł anioł, pouczył archanioł, a moc Najwyższego okryła Cię swym cieniem. Rzeknij tylko jedno słowo, a pocieszy się moja dusza. Nie proszę o nic trudnego ani o rzecz niemożliwą. Proszę o jedno tylko, Pani moja: o słowo wypowiedziane w głębi mej duszy, słowo, które mnie rozraduje i napełni weselem. W wielkiej potrzebie przychodzę do ciebie – okaż mi łaskawe oblicze! Po tym pozna Twój sługa, że znalazł łaskę w Twych oczach, że okażesz mu odrobinę przyjaźni i nie będziesz zwlekać z pocieszeniem, którego od Ciebie oczekuje. Przybądź, o najdroższa Maryjo! Przynieś Twe miodopłynne namaszczenie, nawiedzaj me udręczone serce, bo Ty lepiej niż ktokolwiek inny potrafisz uśmierzyć ból serca i przywrócić mu pokój. Przyjdź, Pani najmilsza, z nową łaską Chrystusa i swą świętą prawicą podźwignij Twego powalonego sługę. Przyjdź, wybrana matko Boga, ukaż mi, jak zawsze, bogactwo swego miłosierdzia, bo jak widzisz, stałem się niczym. O Tobie jednak nie zapomniałem i nie zapomnę na wieki. Przybądź więc, przybądź, umiłowana, słodka Dziewico! Bo gdy przyjdziesz, gdy przemówisz do mnie, razem z Tobą przyjdą wszystkie dobra, a zło się oddali.

Ach, jak bardzo pragnę usłyszeć słowo Matki Pana mojego Jezusa Chrystusa. Jak potężnie, jak radośnie brzmi ono w moich uszach!

Jakie to słowo? Słowo dobre, słodkie i przyjazne. Słowo, które usłyszał błogosławiony apostoł Jan od swego umiłowanego Mistrza, Twego Syna: Oto Matka twoja. On usłyszał je od swego Pana. Ja pragnę usłyszeć je do Ciebie, pani moja, w mym sercu i duszy Tobie oddanej. Powiedz mi więc: Oto Ja, twoja Matka! Na ten najmilszy Twój głos moja dusza nabierze mocy i rozraduje się przed Tobą, tak jak cieszy się dziecko, gdy odnajdzie swą matkę.

Niech ten przyjazny Twój głos dotrze do uszu mojego serca i wraz z Twymi najsłodszymi słowami niech mnie napełni pocieszenia Ducha Świętego. Niech w moje serce wstąpi nowa nadzieja, niech ustąpi lęk, niech mnie już nie zadręcza niepewność, niech w nawale pokus nie złamie mnie rozpacz. Niech słowo, które pragnąłem usłyszeć od Ciebie, będzie mi pociechą, gdy będę je pilnie rozważał w swym sercu.

Oto Matka twoja! Przyjmij teraz moja duszo to powierzenie, przygarnij najsłodsza Maryję, przygarnij Matkę Bożą z Jej małym Synem Jezusem, najcudowniejszym spośród synów ludzkich. Nieustannie dzięki Jej składaj, bo Ona jest Tą, która zwykła wysłuchiwać próśb ubogich i nie odsyła bez pocieszenia tych, którzy do Niej wytrwale wołają. Ona jest tą Dziewicą Boga noszącą i różdżką mistyczną, która – z królewskiego pochodząca rodu – wydała na świat migdałowy owoc Boskiego kwiatu, samego Chrystusa, Króla i naszego Zbawiciela. Jemu cześć i chwała na wieki wieków. Amen.

Wg modlitewnika „Tomasz A. Kempe - Przez Maryję do Jezusa”