Nowenna za chorych do Matki Bożej w Lourdes

DZIEŃ PIERWSZY
2 lutego

O otwarcie serc chorych na Bożą miłość

Jeśli Jezus jest źródłem życia, które zwycięża śmierć, to Maryja jest troskliwą Matką, która wychodzi naprzeciw oczekiwaniom swoich dzieci, wyjednując dla nich zdrowie ducha i ciała.

Takie właśnie orędzie płynie nieustannie z sanktuarium w Lourdes do wszystkich czcicieli Maryi i pielgrzymów. Taka jest także wymowa uzdrowień cielesnych i duchowych, jakie dokonują się w grocie w Massabielle (Orędzie na XII Światowy Dzień Chorego, 2004).

Maryjo, dziękuję Ci za to, że dałaś nam wzór otwarcia serca na Bożą miłość. Dzięki Twojemu „tak” Słowo Boże stało się ciałem i „zamieszkało między nami”.

Ty wychodzisz naprzeciw wszystkim chorym i zapraszasz ich do tego, by nie przeżywali swojej choroby i cierpienia samotnie, lecz by otwarli serca na Bożą miłość i Boży plan dla nich.

Proszę Cię, byś każdemu z nich wyjednała tę łaskę. Proszę za chorych duchowo i fizycznie. Proszę za tymi, którzy są chorzy nieuleczalnie i za lżej chorymi. Proszę za tych, których czeka długie i kosztowne leczenie, za ofiary wypadków, cierpiące osoby starsze. Proszę za ludzi młodych i chore dzieci. Wyproś każdemu z nich łaskę odwrócenia się od grzechu i śmierci oraz otwarcia się na Bożą miłość.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

DZIEŃ DRUGI
3 lutego

O żywą wiarę dla wszystkich chorych

Bóg dzisiaj nas nawiedził! Jest z nami w każdej sytuacji (…) Stając się człowiekiem, Syn Boży przyszedł, aby nawiedzić każdego człowieka i stał się dla każdego «Bramą»: Bramą życia, Bramą zbawienia. Przez tę Bramę człowiek musi przejść, jeśli chce znaleźć zbawienie. Każdy jest wezwany, by przekroczyć jej próg. Dzisiaj do przejścia przez nią jesteście zaproszeni w szczególny sposób wy, drodzy chorzy i cierpiący… (Jubileusz Chorych i Pracowników Służby Zdrowia, 11 II 2000).

Maryjo, Ty pierwsza przeszłaś przez Bramę zbawienia, którą jest Twój Syn. Stało się tak dzięki Twojej wierze. Zaufanie do Bożego planu prowadziło Cię od wypowiedzianego w Nazarecie „tak”, przez wszystkie lata towarzyszenia Jezusowi w Jego życiu, najpierw ukrytym a później publicznym, aż po Jego krzyż… Mimo ciężarów i prób wiary, wytrwałaś i teraz nam pokazujesz właściwą drogę.

Proszę, prowadź po niej każdego z chorych polecanych w tej nowennie. Wyjednaj każdemu łaskę osobistego spotkania z Chrystusem. Niech każdy chory otworzy swoje serce i przejdzie przez „Bramę życia, Bramę zbawienia” – zaprosi do swojego życia, do swojej choroby Jezusa, jako Pana i Zbawiciela, i pozwoli Mu działać.

Maryjo, która byłaś pierwszą „Uczennicą Pańską”, wyjednaj każdemu z chorych, polecanych

w tej nowennie, łaskę żywej, przemieniającej życie wiary.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

DZIEŃ TRZECI
4 lutego

O nadzieję

Gdy patrzymy na Maryję, nasze serca otwierają się na nadzieję, bo widzimy, jak wielkich rzeczy dokonuje Bóg, gdy w pokorze zgadzamy się na wypełnienie Jego woli. Niepokalana jest wspaniałym znakiem zwycięstwa życia nad śmiercią, miłości nad grzechem, zbawienia nad wszelką chorobą ciała i duszy. Jest Ona znakiem niezachwianej nadziei i pociechy (…) To, co w Niej już się dokonało i co teraz podziwiamy, jest rękojmią tego, co Bóg chce dać każdemu ludzkiemu stworzeniu: pełni życia, radości i pokoju (Spotkanie z chorymi w Bazylice Watykańskiej, 11 I 2004).

Maryjo, Ty wiesz, że chorzy pogrążeni w cierpieniu często popadają w rozpacz. W ten sposób rezygnują z życia i zwracają się ku śmierci.

Proszę Cię, byś przez swoje pokorne i przeżywane w zjednoczeniu z wolą Ojca życie, wyprosiła każdemu z nich nadzieję. Spójrz na tych, którzy są udręczeni cierpieniem już od wielu lat, na dzieci dotknięte chorobą i kalectwem, na chorujących ojców i matki, na cierpiących i opuszczonych w chorobie ludzi starszych. Popatrz na przekonanych o tym, że znikąd nie otrzymują ratunku, na zaślepionych rozpaczą, na cierpiących w samotności. Wyproś im łaskę zaufania Bożym planom. Spraw, by uwierzyli w miłość Ojca, wyjednaj im łaskę nadziei, która pozwoli im przejść przez cierpienia ciała i otworzyć się na życie wieczne.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

DZIEŃ CZWARTY
5 lutego

O ulgę w cierpieniu i uzdrowienie fizyczne

Perspektywa „pokrzepienia”, jakie Boski Lekarz może dać tym, którzy zwracają się doń z ufnością, pociąga przede wszystkim ludzi cierpiących (…) czasem jest to pokrzepienie fizyczne, kiedy Bóg w swojej Opatrzności uzdrawia z choroby; częściej zaś jest to pokrzepienie duchowe (…) Drogę, którą mamy podążać w tej niełatwej pielgrzymce, wskazuje nam macierzyński głos Maryi (Orędzie na V Światowy Dzień Chorego, 1997).

Maryjo, od wieków wzywamy Cię jako „Uzdrowienie chorych”, a Ty zawsze wskazujesz na swojego Syna, który uzdrowił tak wielu za swojego ziemskiego życia i który nadal uzdrawia w swoim Kościele.

Proszę Cię o dar uzdrowienia fizycznego dla wszystkich chorych. Odsuń od nich wszystko to, co może być przeszkodą w uzdrowieniu: zniechęcenie, brak wiary, brak nadziei, a także lęk przed byciem zdrowym, który nieraz paradoksalnie może gościć w ich sercach. Pozwól na nowo powierzyć się drogom Pana, które choć bywają różne od naszych dróg, zawsze są pełne Jego miłosierdzia.

Proszę szczególnie za tych, których cierpienie fizyczne staje się nie do wytrzymania, za terminalnie chorych, za chorych na nowotwory, za ciężko rannych i przykutych latami do łóżek. Ulżyj im w cierpieniu i wyproś łaskę pełnego powrotu do zdrowia.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

DZIEŃ PIĄTY
6 lutego

O uzdrowienie duchowe

Walka z chorobą jest słuszna, ponieważ zdrowie jest darem Bożym. Lecz zarazem ważne jest, by umieć odczytać plan Boga, kiedy cierpienie puka do drzwi naszego życia. Dla nas wierzących kluczem do odczytania tej tajemnicy jest krzyż Chrystusa (…) Nasze cierpienia nabierają wartości i pełnego znaczenia jedynie wtedy, gdy są włączone w Jego mękę. Przeżywane w świetle wiary, stają się źródłem nadziei i zbawienia (Spotkanie z chorymi, 11 II 2002).

Maryjo, Twoje życie pokazuje, że plany Boże przekraczają ludzkie plany. Przyjęłaś Bożą perspektywę podczas Zwiastowania i byłaś jej wierna aż po krzyż Twojego Syna.

Proszę Cię dziś za wszystkich chorych, by umieli przyjąć Boże myślenie wówczas, gdy okazuje się ono inne od naszego myślenia. Pomóż im zaufać, szczególnie wtedy, gdy latami modlą się o zdrowie fizyczne i nie odzyskują go. Pozwól im uwierzyć, że Pan ich nie opuszcza. Proszę Cię dla każdego z chorych o łaskę przylgnięcia do krzyża Chrystusa. Niech w zaufaniu Jemu, mimo bólu i cierpienia, potrafią odkryć sens swojej drogi i niech przez to dokona się to, co najcenniejsze – uzdrowienie duchowe. Niech uzdrowionym sercem wielbią Pana, który patrzy na każdego z nas w perspektywie życia wiecznego i nieprzemijającego dobra.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

DZIEŃ SZÓSTY
7 lutego

O odkrycie przez chorych swojego miejsca we wspólnocie Kościoła

Drodzy ludzie chorzy, zajmujecie szczególne miejsce we wspólnocie Kościoła (…) Wstawiennictwu Maryi powierzam wasze pragnienie zdrowia cielesnego i duchowego (…) Wasze doświadczenie cierpienia, wzorowane na Chrystusie i przeniknięte obecnością Ducha Świętego, będzie głosić zwycięską moc Zmartwychwstania (Orędzie na VI Światowy Dzień Chorego, 1998).

Proszę Cię, Matko, by każdy odkrył swoje osobiste powołanie i sposób, w jaki może swoim cierpieniem służyć innym. Proszę, by każdy potrafił dojrzeć, że przyjęcie cierpienia wraz z Chrystusem i dla Chrystusa jest szczególną misją, która służy całej wspólnocie Kościoła. Wyjednaj każdemu łaskę wejścia w to powołanie hojnym sercem. Niech każdy głosi Zmartwychwstałego tak, jak jest wezwany.

Proszę także o konkretne doświadczenie wspólnoty Kościoła dla osób chorych, szczególnie w obrębie ich parafii. Niech każdy chory otrzyma konieczną mu posługę sakramentalną. Niech każdy spotka się z braterską miłością i wsparciem płynącym od innych członków Kościoła.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

DZIEŃ SIÓDMY
8 lutego

O ludzką pomoc i dar wdzięczności

W domu Maryi jest miejsce dla wszystkich Jej dzieci. Tam bowiem gdzie mieszka Bóg, człowiek znajduje schronienie, umocnienie i pokój, zwłaszcza w godzinie próby. Dzięki Maryi, «Uzdrowieniu chorych», niepewni znajdują pomoc, wątpiący – światło, a pogrążeni w cierpieniu i chorobie – ulgę (Audiencja generalna, 11 II 1998).

„Tam, gdzie mieszka Bóg, człowiek znajduje schronienie, umocnienie i pokój”… Ty wiesz, Maryjo, że domy chorych są nieraz miejscami ogromnego cierpienia. Dla człowieka chorego najdrobniejsza rzecz jest związana z ogromnym trudem.

Powierzam Ci dziś wszystkich tych, którzy w swojej chorobie są pozbawieni wystarczającej opieki – osoby samotne, niedołężne, stare, a także zaniedbane chore dzieci oraz wszystkich, którzy oprócz braku zdrowia zmagają się także z niedostatkiem materialnym.

Proszę, by wokół chorych znaleźli się ludzie gotowi im pomóc we wszystkich codziennych czynnościach – wizytach lekarskich, zakupach, sprzątaniu.

Proszę, by ta pomoc była przez chorych przyjęta z wdzięcznym sercem. Strzeż chorych od narzekania, pretensji, oskarżania. Niech miłość im wyświadczona stanie się dla nich drogą do otwarcia się na miłość Chrystusa.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

DZIEŃ ÓSMY
9 lutego

Za rodziny osób chorych

Pragnąłbym, aby z tego domostwa każda ludzka rodzina dotknięta cierpieniem mogła czerpać pokój i ufność (…) Opieka nad chorym członkiem rodziny sprawowana z miłością i poświęceniem oraz wspomagana wiarą, modlitwą i sakramentami może stać się niezastąpioną formą terapii dla samego chorego, dla wszystkich zaś okazją do odkrycia cennych wartości humanistycznych i duchowych (Orędzie na VI Światowy Dzień Chorego, 1998).

Maryjo, proszę dziś za rodziny osób chorych. Przeżywają one wiele trudności i często upadają pod ich ciężarem. Proszę dla nich wszystkich o łaskę umocnienia tak, żeby ich jedność pozostała niezachwiana i żeby umiały nieść pomoc i pociechę tym, którzy w niej chorują. Szczególnie proszę za rodziców chorych dzieci.

Proszę szczególnie za osoby, które nie zaakceptowały choroby swoich dzieci, rodziców, braci, sióstr. Proszę za tych, których cierpienie w rodzinie przygniata. Wyjednaj im łaskę ufności i pokoju. Proszę także za tych, którzy są wobec cierpienia bliskich obojętni – spraw, by otworzyli swoje serca na chorych bliskich.

Uproś u swojego Syna łaskę dostrzeżenia w chorobie szansy na to, by rodzina kochała się bardziej i pomóż przeżyć czas choroby w rodzinie jako czas bliskości między sobą i bliskości z Chrystusem.

Proszę o wszystkie środki materialne potrzebne do tego, by rodziny sprostały zadaniu, które jest przed nimi postawione, oraz o dar mądrości i rozeznania, w jaki sposób najlepiej sprawować opiekę nad chorymi.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

DZIEŃ DZIEWIĄTY
10 lutego

Za wszystkich, którzy opiekują się chorymi

Wierzący wie, że może liczyć na moc Boga Stwórcy, Chrystusa zmartwychwstałego i Ducha Ożywiciela. Ta perspektywa nadaje sens pracy tych, którzy na rozmaite sposoby z miłością zajmują się chorymi i cierpiącymi: lekarzy, pielęgniarzy, badaczy, farmaceutów, wolontariuszy (…)

Módlmy się, aby Maryja Dziewica, Uzdrowienie chorych, otaczała swą opieką cierpiących na ciele i duszy oraz by wspierała tych, którzy z pełnym oddaniem opiekują się nimi (Anioł Pański, 10 II 2002).

Maryjo, dziś Twojemu wstawiennictwu polecam wszystkich zajmujących się chorymi, prosząc, by na nowo odkryli sens swojego powołania. Proszę o otwarte, życzliwe serca, by umieli przyjąć wszystkich chorych i udzielić im pomocy. Proszę o cierpliwość we wszystkich trudnych sytuacjach związanych z cierpieniem drugiego człowieka. Proszę też, by osoby pracujące z chorymi nieustannie rozwijały swoje kompetencje i stawały się coraz lepszymi fachowcami.

Proszę, by wszyscy profesjonalnie zajmujący się chorym człowiekiem traktowali swoją pracę jak Boże powołanie i nigdy nie patrzyli na chorych przedmiotowo i bezosobowo. Niech dzięki ich pracy – uczciwej, kompetentnej i pełnej szacunku dla ludzkiego cierpienia – zmienia się stosunek całego społeczeństwa do osób chorych i cierpiących.

Ojcze nasz ..., Zdrowaś Maryjo ..., Chwała Ojcu …

ŚWIĘTO MATKI BOŻEJ Z LOURDES
11 lutego

Akt ofiarowania chorego Matce Bożej z Lourdes

Najdroższa Matko, jakże wiele razy dałaś dzieciom swoim wyrazy miłości. Dziś, gdy wśród moich bliskich znajduje się osoba chora i cierpiąca, do Ciebie kieruję moje myśli i słowa. Weź, proszę, w opiekę chorego, umacniaj go, utwierdzaj w wierze. Nie pozwól, aby choroba i cierpienie odebrały mu siły, ufność, nadzieję. Znasz nasze słabości i grzechy. Spraw, byśmy nigdy nie zapomnieli, iż droga do naszego zbawienia wiedzie przez krzyż. Pomóż choremu zrozumieć sens cierpienia i bądź Orędowniczką naszą. Wstaw się za chorym, aby otrzymał łaskę uzdrowienia, jeśli taka jest wola Boża, i stał się żywym świadectwem Twej miłości. Udziel nam tej łaski, o którą pokornie błagamy. Przepełnieni wiarą w Boże Miłosierdzie i cud modlitwy, oddajemy chorego pod Twoją opiekę. Twemu orędownictwu zawierzamy jego uzdrowienie. Czuwaj nad chorym, napełnij jego serce niezłomną wiarą i pomóż przez doświadczenie choroby zrozumieć tajemnicę Bożego Miłosierdzia, na chwałę Syna Twego Jedynego, który żyje i króluje na wielki wieków. Amen.

źródło: https://www.spm.org.pl/nws/nowenna-dla-chorych

Drukuj to!