Panie Jezu Chryste, Zbawicielu człowieka! Ojciec niebieski posłał Cię, abyś ludzi zniewolonych przez grzech wyprowadził do światła prawdziwej wolności. W czasie ziemskiej wędrówki zawsze byłeś blisko słabych, opuszczonych i cierpiących. Niosłeś pocieszenie strapionym, uzdrawiałeś chorych i wskrzeszałeś umarłych. Twoje otwarte Serce bije nadal w Kościele, a Jego zbawcza moc przemienia nas w sakramentach świętych.
W swoim miłosierdziu dałeś i mnie uczestniczyć w tej tajemnicy, powołując do pomocy przy rozdzielaniu Twego Najświętszego Ciała. Pozwoliłeś mi nieść Twoją zbawczą obecność w Komunii świętej do chorych ludzi. Niech moc Twego Ducha przenika mnie do głębi. Spraw bym sercem chłonąc Twoją łaskę i pełniąc zleconą mi posługę, stawał się widocznym znakiem Twojej obecności w moim środowisku.
Maryjo, Matko naszego Zbawiciela, która niosąc Go pod sercem spiesznie zdążałaś do Elżbiety, uproś mi łaskę podobnej gorliwości, gdy idę do powierzonych mi chorych.
Święty Stanisławie Kazimierczyku, módl się za nami!
Imprimatur,
Kuria Metropolitalna w Krakowie,
19.02.2010 roku, nr 424
0 Komentarze:
Prześlij komentarz