(tekst na podstawie modlitwy objawionej przez Matkę Bożą w 1638 roku karmelicie Ojcu Cyrylowi – modlącemu się w kaplicy klasztoru karmelitańskiego w Pradze)
O Dziecię Jezus, uciekam się do Ciebie i błagam Cię przez wstawiennictwo Twej Świętej Matki, wspieraj mnie w tej potrzebie, którą Ci dziś przedstawiam (…), gdyż wierzę mocno, że jako Bóg możesz wszystko uczynić. Oczekuję z ufnością otrzymania Twej świętej łaski, kocham Cię z całego mego serca i ze wszystkich sił mojej duszy. Żałuję szczerze, żem Cię obraził grzechami i proszę o łaskę, abym już ich więcej nie popełniał. Postanawiam przeto nigdy już Ciebie nie obrażać i raczej wszystko wycierpieć, aniżeli w czymkolwiek Tobie się nie podobać! Pragnę odtąd wiernie Ci służyć. Dla miłości Twej, o Boże Dziecię, będę kochał bliźniego swego jak siebie samego. O, Dziecię Wszechmocne, o Jezu, błagam Cię jeszcze raz, wesprzyj mnie w tej potrzebie. Daj mi łaskę posiadania Ciebie w wieczności z Maryją i Józefem świętym, abym mógł Ciebie chwalić wraz z Aniołami całego niebieskiego dworu. Amen.
0 Komentarze:
Prześlij komentarz