Z Bogiem przez życie. Moja Modlitwa - Mój Modlitewnik

Raz rzekł Pan Jezus do św. Gertrudy: Jeśli wierzysz, że ofiarowałem się na krzyżu Bogu Ojcu, wierz także niewątpliwie, że jeszcze codziennie z tą samą miłością pragnę za każdego grzesznika Bogu Ojcu być ofiarowany. Dlatego, choćby kto w jak największych grzechach zostawał, jeśli do mnie westchnie, ofiarując Bogu Ojcu niewinną mękę i śmierć moją w tej wierze, że przez to zbawienne otrzyma grzechów odpuszczenie, grzesznik ten pewną może mieć nadzieję, że mu grzechy będą odpuszczone.

(Ks. 4 , roz. 25)

Ofiarowanie pierwsze

Wszechmocny i wieczny Boże, źródło nieprzebrane wszelkiego miłosierdzia! który nie gardzisz grzesznikiem uciekającym się do Ciebie, lecz owszem każdego z grzechów oczyszczasz, oto ja grzeszny, pełen nieprawości z jak największem uniżeniem i z sercem skruszonem wyznaje, że bardzo względem Ciebie Boga mojego byłem niewdzięczny i częstokroć Cię obrażałem. Przychodzę przeto teraz do Ciebie i w skrusze serca upadam przed Tobą, żebrząc miłosierdzia Twego. A ponieważ nie mam nic godniejszego, czym bym Ci za ciężkie grzechy moje zadośćuczynił, prócz przenajświętszego żywota i męki Syna Twego, przeto ofiaruję Ci przez Najsłodsze Serce Jezusa Chrystusa w mocy Ducha Przenajświętszego, za wszystkie grzechy, które od młodości aż do tej godziny upodobaniem i zezwoleniem serca swego popełniłem, ofiaruję Ci najwyborniejszą miłość, z jaką Syn Twój jedyny naturę naszą przyjął i w niej dla nas grzesznych przeżył trzydzieści i trzy lata w pracach, uciskach, kłopotach i różnych nędzach. Ofiaruję Ci ten ucisk ducha i smutek, jakich doznał, gdy mówił: Smutna jest dusza moja aż do śmierci. Ofiaruję Ci pot Jego krwawy, który miłość i boleść nieznośna z ciała Jego Najświętszego wytłoczyły i trzykrotną modlitwę, jaką przed konaniem do Ciebie zanosił. Ofiaruję Ci sromotne Jego pojmanie i wszystkie zniewagi, bicie, bluźnierstwa, poszyjkowania, policzki, zeplwania, które w domu Annasza i Kaifasza ścierpiał i zniósł. Wszystko to z wdzięcznością i politowaniem przed Oczy Twoje kładąc, proszę nieprzebranej dobroci Twojej, abyś na mocy cierpliwości Syna Twego i zasług drogiej Męki Jego, oczyścił mnie z grzechów i sprawił to, bym Ci we wszystkiem był wiernym. Amen.

Po każdym ofiarowaniu, jeśli czujesz do togo pociąg zmów jedno Ojcze nasz ...

Ofiarowanie drugie

Najmiłościwszy Boże! za wszystkie złe i przewrotne sprawy, których dopuściłem się członkami ciała swego, ofiaruję Ci niewymowne krzywdy i boleści, jakie Syn Twój przecierpiał, gdy najświętszą twarz Jego policzkowano, przed Herodem i Piłatem niesprawiedliwie oskarżano, naigrawano i niesprawiedliwie krzywdzono. Ofiaruję Ci nadto sromotne z szat Jego obnażenie, niemiłosierne do słupa przywiązane, okrutne biczowanie, srogie zranienie, hojne Krwi wylanie. Spojrzyj, miłosierny Ojcze, z jakim wstydem przy słupie stał, jak ciężko do Ciebie wzdychał, ile plag i ciężkich razów odebrał, ilu ranami Ciało Jego było okryte, jak wielkie boleści na całem uczuwał Ciele, ile kropel przenajświętszej Krwi spłynęło z Ran Jego przenajświętszych. Wszystko to, dobry Ojcze, ofiaruję Ci, przejęty serdeczną litością i miłością, prosząc Cię, abyś mnie raczył przyjąć przez te rany i zasługi Chrystusa Pana do łaski Twojej, tak, ażebym we wszystkiem mógł Tobie się przypodobać. Amen.

Ojcze nasz ...

Ofiarowanie trzecie

Najłaskawszy Boże, za wszelkie dobre uczynki, jakie z lenistwa i gnuśności zaniechałem wykonać, ofiaruję Ci miłość, z jaką Syn Twój nieznośne cierpiał boleści, kiedy Go cierniem koronowano, bezbożnie pozdrawiano, sromotnie oplwano, trzciną bito, policzki zadawano, przed sądem stawiano, niesprawiedliwie potępiono, nad złoczyńcę przekładano, a pospólstwo godnym śmierci obwołało. Ofiaruję Ci tę przykrą drogę, którą ciężki krzyż dźwigając na górę Kalwaryi odprawił. Ofiaruję Ci, Ojcze niebieski, wszystkich Jego członków osłabienie, nielitościwe nad nim okrucieństwa katów, pospólstwa szyderstwo, urąganie, skrwawione ślady i wszystko, co w drogiej męce Swojej dla naszej miłości znosił i ucierpiał, to wszystko przedstawiam Tobie Ojcze Niebieski! z wielką miłością i litością, prosząc nieprzebranej dobroci Twojej, abyś mnie przez moc tego wszystkiego i przez zasługi męki Chrystusowej od grzechów oczyścił i to we mnie sprawił, abym Ci się zawsze i we wszystkiem podobał. Amen.

Ojcze nasz ...

Ofiarowanie czwarte

Najmiłosierniejszy Boże! za wszystkie grzechy i nieprawości, jakich się dopuściłem na ciele i duszy, ofiaruję Ci tę niezmierną boleść Syna Twojego, której doznał wówczas, gdy przy zdzieraniu szat przylgniętych do ciała Jego, wszystkie Rany się odnowiły. Ofiaruje Ci nieludzkie i okrutne barbarzyństwo, jakiego się nad Nim dopuszczono, gdy przenajświętsze Jego ręce i nogi przybijano do krzyża, wśród największej boleści serca i duszy Jego Najświętszej. Wspomnij najmiłościwszy Ojcze, w jakiem upokorzeniu i w jakiej nędzy Syn Twój na Krzyżu zawisł i jak nie wiedział, wskutek nieznośnego bólu, na którą stronę głowę skłonić; wspomnij ile łez oczy Jego Najświętsze wylały, ile razy do Ciebie Sercem boleścią zdjętem wzdychał, ile kropel Krwi przenajświętszej wysączyło się z Ran Jego, jak wielkie boleści i jaka trwoga śmiertelna Serce Jego przenikały. Wszystkie te krople Krwi, wszystkie łzy, wszystkie Rany, bóle i wszystkie męki, żył i stawów Ciała Jego Najświętszego rozciągnięcie, wszystkie westchnienia i boleści Serca, całą cierpliwość i miłość, dla której wszystkie te boleści Syn Twój najukochańszy ponosić raczył, ofiaruję Ci, Ojcze Niebieski, przejęty wielką miłością i serdeczną litością i proszę, oczyść mnie ze wszystkich moich grzechów i racz to we mnie sprawić, abym Ci się zawsze i we wszystkiem podobał. Amen.

Ojcze nasz ...

Ofiarowanie piąte

Najłaskawszy Boże! za wszystkie tak śmiertelne jak i powszednie grzechy swoje, za wszystkie niedoskonałości i niedbalstwa, za wszystkie winy i kary, na jakie zasłużyłem, ofiaruję Ci niewymowne boleści, które serce Syna Twego przenikały wówczas, gdy Go przybitego na krzyżu, na którym wszystek ciężar ciała Jego na trzech tylko gwoździach się wspierał, podniesiono w górę, a potem gwałtownie w ziemię wbito. Ofiaruję Ci wszystkie szyderstwa, wszystkie bluźnierstwa Jemu zadane, wszystkie słowa na krzyżu wymówione, wszystkie łzy oczu Jego, członków osłabienie i dreszcze jakie na całem czuł ciele, wszystkie dolegliwości i uciski Serca Jego, wszystkie westchnienia i modlitwy, jakie do Ciebie wzniósł, całe zawstydzenie, jakiego wskutek obnażenia doznał, wszystkie akty cnót, które za nas na krzyżu czynił, wszystkie politowania, łkania i łzy, które opuszczona Matka Jego i inni przyjaciele wytoczyli z oczu swoich. 

Na koniec ofiaruję Ci gorzką i niewinną śmierć, którą gwałtowna miłość i nieznośna boleść Jezusa zadały i proszę Cię, abyś przez zasługi żywota, męki i śmierci Jego przenajświętszej, raczył duszę moją, najdroższą Krwią Syna Twego ze wszystkich zmaz grzechowych oczyścić, przyozdobić zasługami i cnotami człowieczeństwa Jego, a w godzinę wyjścia z ciała przenajświętszą męką i śmiercią uchronił od wszelkiego złego. Amen.

Ojcze nasz ...

Rozpocznij dzień od krótkiej modlitwy powierzającej Bogu twe serce.

O Boże, jedyne dobro moje,
Stwórco mój i Przeznaczenie moje,
Oddaję Ci swoje serce.
Cześć i chwała niech będzie Tobie
na wieki wieków. Amen.

w których się Panu Jezusowi Jego Mękę przedstawia.

Św. Gertruda przez objawienie dowiedziała się, że ktokolwiek mękę Pańską pobożnie rozważa myślą, czytaniem lub modlitwą, nieskończenie większą cześć Bogu wyrządza i więcej zasług sobie skarbi, aniżeli przez inne ćwiczenie duchowe. 

(Ks. 4, ros. 41)

Kto by zobojętniał w służbie Boskiej, odzyska gorącość ducha, jeśli się odda rozmyślaniu męki Chrystusowej.

(Ks. 4, ros. 39)

Modlitwa pierwsza

O Panie Jezu Chryste, wieczna słodkości i kochających Ciebie jedyna pociecho! wspomnij sobie na ów niewymowny smutek, który znosiłeś od początku swego Wcielenia, osobliwie zaś przy nadchodzącej Męce, kiedyś rzekł: Smutna jest dusza moja aż do śmierci, i kiedy skutkiem trwogi, przykrości i bólów, krwawym pociłeś się potem. Wspomnij na oną żałość i gorzkość, które znosiłeś, kiedyś od Żydów był pojmany, od fałszywych świadków oskarżony, od trzech sędziów niesprawiedliwie osądzony, od pospólstwa poszyjkowany, policzkowany, zeplwany, ubiczowany i cierniem koronowany. 0 słodki Jezu! przez wszystkie te dolegliwości i krzywdy, któreś dla nas cierpiał, proszę Cię, zmiłuj się nade mną grzesznym. Amen.

Modlitwa druga

0 Jezu, raju rozkoszy Boskich! wspomnij sobie na owo drżenie i bojaźń, które Cię ogarnęły, gdy Cię Piłat niesprawiedliwie godnym śmierci osądził, a bezbożni kaci zbyt ciężki krzyż na ramiona Twoje włożyli i do niego tępymi gwoźdźmi Cię przykuli, tak okrutnie członki i żyły Twoje rozrywając, że wszystkie kości w Tobie policzyć się mogły. Proszę Cię, abyś w dzień sądu Twojego, najłaskawszy na mnie dekret wydał, od wiecznego karania mnie uwolnił i między wybranych policzyć raczył. Amen.

Modlitwa trzecia

0 Jezu, Niebieski Lekarzu! wspomnij na te mdłości i boleści, jakieś na szubienicy krzyżowej zawieszony, na wszystkich członkach swoich ponosił. Na tych członkach, z których żaden w swoim stanie nie został, tak dalece, że nie masz boleści, która by Twojej równać się mogła. Albowiem od stóp do głowy żadnej nie było zdrowej cząstki w ciele Twojem. Pomimo to przecież, zapominając wszystkich boleści, wstawiałeś się łaskawie do Ojca niebieskiego za nieprzyjaciółmi swoimi, mówiąc: Ojcze, odpuść im, albowiem nie wiedzą co czynią. Przez tę miłość i miłosierdzie Swoje, użycz mi, aby zacność męki Twojej wysłużyła mi wszystkich grzechów moich zupełne odpuszczenie i doskonałe przejednanie się z Tobą. Amen.

Modlitwa czwarta

O Jezu, zwierciadło wiecznej jasności! wspomnij sobie na ów smutek, jakiego doznałeś widząc w zwierciadle Bóstwa Swego wielką liczbę niewdzięcznych ludzi, skazanych na potępienie dla sprośnych grzechów; a przez tę przepaść litości, jaką przejęty byłeś nad zgubionymi i zrozpaczonymi grzesznikami, przez tę litość, którąś łotrowi na krzyżu wyświadczył, mówiąc do niego: Dziś ze mną bodziesz w raju, proszę Cię, najmiłościwszy Jezu, abyś się nade mną ulitował w godzinę śmierci. Amen.

Modlitwa piąta

0 Jezu, Królu najukochańszy, wspomnij sobie na to osierocenie, w jakiem pogrążony byłeś, gdy na krzyżu wisząc, Ty przyjaciel najwierniejszy, od wszystkich przyjaciół opuszczony zostałeś; gdy znikąd pociechy nie odbierając, tylko od najukochańszej Matki swojej pod krzyżem stojącej, polecałeś ją uczniowi swemu, mówiąc: Niewiasto, oto Syn twój, a do ucznia: Oto Matka twoja. Proszę Cię, Jezu łaskawy, przez miecz boleści, który w macierzyńskiem łonie zatopiony widziałeś, abyś się nade mną zlitował i pocieszył mnie we wszelkich moich uciskach. Amen.

Modlitwa szósta

O Jezu, źródło nieprzebranej miłości, wspomnij na oną gorycz, jakiej wówczas doznałeś, gdy na siłach omdlały i z pragnienia niejako usychający, ani kropli wody nie mając, octem i żółcią byłeś napojony, proszę Cię, ugaś we mnie chęci cielesnej pożądliwości i światowych rozrywek. Amen.

Modlitwa siódma

O Jezu, ozdobo Królów! wspomnij na to, żeś dla nas od stóp do głowy w morzu swojej męki się zanurzył i nie tylko od ludzi, lecz od samego Ojca Swego był opuszczony. I dlatego wołałeś: Boże mój, czemuś mnie opuścił? Przez ten ucisk proszę Cię, abyś mnie w uciskach moich śmiertelnych, nie opuszczał. Amen.

Modlitwa ósma

O Jezu, Lwie najpotężniejszy! wspomnij na tę boleść, którą wycierpiałeś, gdyś na wszystkich siłach duszy i ciała ustawał i ze skłonioną, głową wymówił te słowa: Spełniło się. Przez ten ucisk i boleści Twoje zmiłuj się nade mną przy końcu życia mego, gdy dusza moja zewsząd ściśniona będzie. Amen.

Modlitwa dziewiąta

0 Jezu, wyobrażenie światłości Ojca Twego i Istoty Jego wieczystej! wspomnij na ten ucisk, w którym usilnie polecałeś się Ojcu Twemu, mówiąc: W ręce Twoje polecam ducha mego. Wspomnij na te chwilę okropną, gdy na ciele cały zraniony, wylawszy wszystkie wnętrzności miłosierdzia Swego, dokonałeś za nas żywota Swego na krzyżu. Proszę Cię, przez tę miłość, która Tobie, ożywicielowi wszelkiego stworzenia, dopuściła w takich bólach ze świata zejść, proszę Cię, umórz w duszy mojej wszystko, co się Tobie, Bogu mojemu, nie podoba. Amen.

Modlitwa dziesiąta

0 Jezu, prawdziwa i bujna winna macico! wspomnij na obfite wylanie krwi, którą dopuściłeś z Ciała Swego, jako z grona winnego, hojnie wytoczyć wówczas, kiedyś na krzyżu w prasie nieznośnych bólów zostawał; wówczas, gdy z boku włócznią otwartą, krew i wodę tocząc, tak nas częstowałeś, żeś w sobie ani jednej kropelki krwi nie zostawił. Jako snopek mirtowych gałązek wysoko zawieszony byłeś, panieńskie Ciało Twoje zbladło, wnętrzności Twoje błogosławione wyschły i wszystkie kości zmartwiały. Przez gorzką mękę Swoją i przez najdroższej Krwi Swojej wylanie, proszę Cię najukochańszy Jezu! abyś duszę moją w godzinę śmierci mojej obmył w wodzie boku Swego Przenajświętszego, a przybrawszy ją jak najozdobniej w szatę drogiej krwi »Serca Swego najdroższego, abyś ją zjednoczył z sobą w nieskończonej Swej Boskiej miłości. Amen.

Ofiarowanie

Przyjmij o Jezu najłaskawszy! modlitwy, jakie odmówiłem. Przyjmij je w połączeniu z tą najwyborniejszą miłością z jaką gorzką śmierć podjąwszy, Ojcu Swemu ją ofiarowałeś ze wszystkiemi zasługami przenajświętszego człowieczeństwa Swego w dzień Swego chwalebnego wniebowstąpienia. Proszę Cię przez głębokość ran, któremi ciało i wszystkie wnętrzności Twoje napełnione były, abyś mnie z głębokości grzechowej, w jakiej zanurzony jestem, wyratować raczył i miłego mnie Sobie uczynił. Amen.

Gdy św. Mechtylda w gorzkości serca swego rozmyślała, jak niedbale Bogu służy, rzekł do niej Chrystus Pan: Jeśli to wszystko, coś przez niedbalstwo opuściła, znowu chcesz odzyskać, pozdrawiaj Serce moje w Boskiej Jego dobroci sposobem następującym:

(Ks. 3, ros. 3)

Witaj najsłodsze Serce Jezusa, wdzięczne narzędzie samej Trójcy Przenajświętszej! Witaj miodopłynne Serce Jezusowe wszelkiej dobroci pełne i żywe źródło łask nieprzebranych! Witaj Serce Jezusowe najukochańsze, wszelkich bogactw Boskich najszlachetniejsza skarbnico! Tysiąc tysięcy razy chwalę Cię, wielbię Cię, pozdrawiam Cię przez Boską dobroć Twoją za to, że jesteś źródłem, z którego wszelka dobroć i miłosierdzie spływają. O szlachetne i drogie Serce Jezusa Chrystusa! Przez wzajemną miłość, jaka Cię łączy z Trójcą Przenajświętszą, pozdrawiam Cię i wielbię w obfitości wszystkich łask, jakie się już zlały i bez końca zlewać będą na wszystkie święte i pobożne dusze, które tylekroć skropiłeś i napoiłeś źródłem Boskich pociech swoich.

O Serce Jezusa, Serce słodkie, o Serce Jezusa, Serce wdzięczne, o Serce Jezusa, Serce przyjemne, o Serce słodkością płynące, obfitujące we wszelką dobroć, pełne miłości! W Tobie samem zatapiam duszę moją, a w głębokości miłosierdzia Twego, grzebię cały ciężar nieprawości i niedbalstw moich. Ofiaruję Ci wszystkie moje nędze i przykrości, Tobie polecam życie swoje i koniec jego. O Serce przesłodkiej wonności, woniejąca wdzięczności Ofiaro najgodniejsza, ofiaruj się samo na złotym Ołtarzu przejednania ludzkiego, w nagrodę tych wszystkich dni, w których nie oddawałem Bogu tego, co powinienem.

Błogosławię Cię, Serce Jezusa najszlachetniejsze w onej miłości, w której z najczystszej krwi Maryi Panny jesteś stworzone za sprawą Ducha Przenajświętszego! Wielbię Cię Serce Jezusa w tej miłości, w której Cię sama Trójca Przenajświętsza napełniła Boskimi darami. Wychwalam Cię Serce Jezusa najukochańsze, w tej miłości, jaką zawsze pałałeś ku narodowi ludzkiemu. Czczę Cię Serce Jezusa najłaskawsze w onej miłości, w której na krzyżu konając dopuściłeś, że Cię zraniono. Chwalę Cię Serce Jezusa najwierniejsze w onej miłości, w której dozwoliłeś, że za przebiciem włóczni krew i woda z Ciebie się toczyły. A teraz, o Przenajdostojniejsza Trójco, przez to błogosławione Serce chwalę, wielbię, błogosławię Ciebie, że potrafiłaś, umiałaś i że chciałaś zlać na to Przenajszlachetniejsze Serce taką wielkość darów i niepojętą łask obfitość. Z miłością, na jaką tylko zdobyć się mogę, z miłości ku Twemu nieogarnionemu Majestatowi, ofiaruję toż samo Serce najsłodszego Jezusa jedynie zacne, Serce przepełnione dobrocią Bóstwa i doskonałą szczęśliwością. Proszę Cię, niechaj to samo Serce za mnie raczy nagrodzić i naprawić wszystko złe przeze mnie popełnione lub przez niedbalstwo zaniechane. Amen.

które z natchnienia Ducha Przenajświętszego odmawiała Błogosławiona Mechtylda. Przedtem ani o niem słyszała, ani wiedziała.

(Ks. 1, ros. 6)

Bądźcie pozdrowione najdroższe Rany Jezusa mojego, w wszechmocności Ojca Przedwiecznego, od którego nam jesteście dane.

Bądźcie pozdrowione w mądrości Syna Jego kochanego, który dozwolił na sobie was wyrazić.

Bądźcie pozdrowione w dobroci Ducha Przenajświętszego, który przez was dokonał sprawy odkupienia ludzkiego. Wam się polecam i zanurzając się i kryjąc w waszej głębokości, abym w Was utajony uszedł hańby wiecznej. Amen.

Gdy św. Gertruda na uczczenie wszystkich Ran Ciała Pana Jezusa 5466 razy tę modlitwę powtórzyła, ukazał jej się Pan Jezus, z lśniącym kwiatem na każdej ranie, a mile ją pozdrawiając, rzekł: Ukażę ci się w tej zachwycającej postaci w godzinę śmierci twojej i tak cię przyozdobię, jak ty moje Rany tą modlitwą zdobisz i pokryję wszystkie grzechy twoje i tych wszystkich, co w podobny sposób Rany moje pozdrawiać będą, odmawiając tę, albo podobną modlitwę.

(Ks. 4, roz. 35)

Jeśli chcesz stać się uczestniczką obietnicy Chrystusowej przywiązanej do tej modlitwy, odmawiajże modlitwę następującą przez trzy lata codziennie 5 razy; po każdem zaś pięciokrotnem pozdrowieniu dodaj ofiarowanie, jakie Chrystus Pan św. Mechtyldzie dodawać rozkazał. 

(Ks. 4, roz. 52)

Bądź pochwalona najsłodsza, najwdzięczniejsza, najszlachetniejsza, najłaskawsza, najwyższa, najchwalebniejsza, najwyborniejsza, zawsze jednostajna Trójco Przenajświętsza, za drogie Rany najsłodszego Jezusa Chrystusa, Jezusa, jedynego przyjaciela, jedynego wybranego duszy mojej.

Ofiarowanie tej modlitwy po pięciokrotnem powtórzeniu

Panie Jezu Chryste, Synu Boga żywego, przyjmij ode mnie modlitwę niniejszą, z tą niepojętą miłością, z jaką wszystkie rany na Ciele Twojem podjąłeś; a zmiłuj się nade mną i nad wszystkimi grzesznymi, oraz nad każdym prawowiernym żywym i umarłym. Daj nam wszystkim łaskę, udział w miłosierdziu swojem, odpuszczenie  grzechów i żywot wieczny. Amen.

Św. Gertruda bardzo często odmawiała następujące krótkie pozdrowienie, chcąc tym sposobem pocieszyć Boskiego swego Oblubieńca, tak często przez ludzi obrażanego.

Naśladuj tę Świętą, naucz się na pamięć tej modlitwy i odmawiaj ją przed obrazem Zbawiciela.

Witaj ożywiająca perło bóstwa najszlachetniejszego, witaj niezwiędły kwiecie godności ludzkiej! Najukochańszy Jezu, pozdrawiam Cię z wdziękiem Bóstwa Twojego sercem wszystkich ludzi, mile Cię do serca swego przytulając. Polecam się Sercu Twemu i cały się zanurzam w przenajświętszej Ranie Serca Twojego. Amen.

Gdy św. Gertruda w uroczystość wielkanocną rzekła do Chrystusa: Panie i Nauczycielu mój najłaskawszy, naucz mnie jak Cię mam chwalić przez Alleluja? Odebrała tę odpowiedź: Uwielbisz mnie bardzo godnie, jeśli w zjednoczeniu z tą chwałą, jaką mi nieustannie wyśpiewują Święci w Niebie, odmówisz co następuje:

(Ks. 4, ros. 27)

Chwalę Cię, o mój Jezu! w zjednoczeniu z ową najwyborniejszą chwałą, z jaką wszyscy Święci wychwalają niewymowną pociechę, która już teraz spływa z Bóstwa Twojego na człowieczeństwo Twoje ubóstwione, otaczając Cię chwałą nieśmiertelności; a to za niewypowiedziane gorycze, jakich doznawałeś podczas męki i śmierci podjętych dla naszego zbawienia.

Chwalę Cię, o mój Jezu, łącząc się z ową nieokreśloną chwałą, z jaką wszyscy Święci jednomyślnie sławią tę niewypowiedzianą radość, jakiej doznajesz w wiecznej wiośnie niebios, gdy oczy Twojego człowieczeństwa miłośnie spoczywając na nierozdzielnej i najwyższej Trójcy, całą Ją od razu obejmują, napawając się kwiatami tego ogrodu pełnego rozkoszy.

Chwalę Cię, o mój Jezu, łącząc się z chwałą pełną zachwytu, z jaką wszyscy Święci wysławiają przesłodką pociechę uszu Twego człowieczeństwa ubóstwionego. Ileż oni doznają rozkoszy z słodkich rozmów czcigodnej zawsze Trójcy Przenajświętszej, oraz i z tej chwały, którą Ci Aniołowie i wszyscy Błogosławieni bez przestanku oddają.

Chwalę Cię, o mój Jezu, łącząc się z niepojętą chwałą, z jaką wszyscy Święci jednozgodnie wysławiają ową wonność rozkoszną, wydzielającą się z wdzięcznych zapachów samej Trójcy Przenajświętszej, którą się zmysły nieśmiertelnego człowieczeństwa Twojego napełniają.

Chwalę Cię, o mój Jezu, w zjednoczeniu z tą nieskończoną chwałą, jaką wszyscy Święci wyśpiewują, chwaląc w Tobie nieogarnione, nieoszacowane, niepojęte Bóstwo, złączone z człowieczeństwem Twojem, przez co już stałeś się nieśmiertelnym i niecierpiętliwym na wszystkich zmysłach cielesnych, zażywając po wszystkie wieki niewymownych rozkoszy. Amen.

Gdy Chrystus Pan na prośbę św. Gertrudy ofiarował Bogu Ojcu następującą modlitwę, Święta przyodzianą została w szaty bielsze od śniegu, więcej lśniące od szkarłatni we wszelkiego rodzaju przepych. 

Modlitwę tę jako istotnie bardzo skuteczną, należy często powtarzać. 

(Ks. 4, roz. 17)

Najłaskawszy Jezu, ponieważ według niepojętej miłości Twojej lepiej niż ja i ktokolwiek, znasz nędzę ułomności ludzkiej, błagam Cię, ulituj się nad wielką moją słabością i sam zechciej zadośćuczynić sprawiedliwości Bożej za wszystkie moje błędy. Ofiaruj tedy, łaskawy Jezu, miłosiernemu Ojcu Twojemu cichość ust Twoich Świętych, na zgładzenie i dla naprawienia tego wszystkiego, czegom się przez nieużyteczne wielomówstwo z obrazą Boga mego dopuścił i uzupełnij, co przez nie zaniechałem dobrego uczynić. Ofiaruj Mu także, dobrotliwy Jezu, za wszystkie moje grzechy słuchem popełnione, powściągliwość, uszu Swoich świętych, umartwienie oczu Swoich świętych za moje spojrzenia niewstydliwe. Ofiaruj także, Jezu mój, przeczyste czyny rąk Twoich, oraz skromność nóg Swoich najświętszych, za wszystkie występki próżnej pracy mojej i nieużytecznych moich przechadzek. Nareszcie, o najsłodszy Jezu! ofiaruj Boskiemu Majestatowi ubóstwione Serce Swoje za wszystkie zbrodnie moje, jakie kiedykolwiek popełniłem myślą, pożądaniem, lub zezwoleniem na grzech. Amen.

które człowieka bardzo ku Niebu wznoszą, a których sam Chrystus Pan św. Mechtyldę nauczył.

(Ks. 2, roz. 35)

Słodki Jezu! wzdycham do Ciebie, łącząc się z tą chwałą, jaka z Ciebie na wszystkich Twoich wybranych spływa; chciałbym tym sposobem zadośćuczynić onej chwale, którą by Cię wszystkie stworzenia chwalić i wielbić powinny.

Miłościwy Jezu! wzdycham do Ciebie, łącząc się z tą wdzięcznością, jaką wybrani Twoi czerpią w przechwalebnem Sercu Twojem, dla podziękowania za dobrodziejstwa, jakiemi ich obdarzyłeś.

Wdzięczny Jezu! wzdycham do Ciebie za swoje i wszystkich grzechy, łącząc się z tą Boską cierpliwością, z jaką znosisz i dźwigasz nieprawości wszystkich ludzi.

Najukochańszy Jezu! wzdycham do Ciebie, łącząc się z tem Boskiem pożądaniem zbawienia ludzi, jakiem pałałeś będąc tu na ziemi i pragnąłeś tego, żeby wszyscy ludzie Bogu chwałę oddawali, a duszę swoją zbawili.

Dobry Jezu! wzdycham do Ciebie, łącząc się ze wszystkiemi modlitwami, jakie z Boskiego Serca Twojego oraz z serc wszystkich Świętych, kiedykolwiek zlały się na żywych i umarłych. Amen.

O dobry Jezu, o Jezu najpobożniejszy, o Jezu najsłodszy, o Jezu, Synu Boga i Panny Maryi, pełen miłosierdzia i łaskawości! O słodki Jezu, zmiłuj się nade mną według wielkiego miłosierdzia Twego. 0 najlitościwszy Jezu, przez drogą Krew, jaką za nas grzesznych z Ciała Swego Przenajświętszego wytoczyłeś, błagam Majestat Twój i pokornie proszę, abyś mnie ze wszelkiego szału grzechowego oczyścił, a lubom nędzne i niegodne stworzenie, pokornie odpuszczenia grzechów żebrzące, błagani Najsłodszego Imienia Jezus wzywając, racz miłosierne i łaskawe oczy Swoje na mnie obrócić! 0 Imię Jezusa, Imię słodkie, Imię Jezusa, Imię wszelkich pociech pełne, Imię Jezusa, Imię miłości pełne! Cóż bowiem jest Jezus, jeśli nie Zbawiciel? Więc, o Jezu, dla Najświętszego Imienia Twego bądź mi Jezusem, a zbaw mnie! Nie dopuszczaj mi zginąć, mnie, któregoś drogą krwią Swoją odkupił! O dobry Jezu, którego wszechmocna dobroć z niczego mnie stworzyła, niech mnie nie zgubi nieprawość moja. 0 najłaskawszy Jezu! zmiłuj się nade mną, teraz gdy czas jest zmiłowania, żebyś mnie nie potępił, gdy przyjdzie czas sądu Twojego. 0 najlitościwszy Jezu, jeśliby surowa sprawiedliwość Twoja chciała mnie zgubić, udaje się i uciekam pod Ojcowską opiekę łaskawego miłosierdzia Twego. O najukochańszy Jezu, o Jezu, jedyna pociecho pragnących Ciebie, o Jezu najcichszy! O Jezu, Jezu, Jezu, przyjmij mnie w liczbę wybranych Swoich; o Jezu, żywocie w Ciebie wierzących, o Jezu, ufności do Ciebie się udających! O Jezu, słodkości Ciebie kochających, sprawże to, abym Ciebie samego kochał, Tobie samemu jak najwierniej służył, a przy końcu nędznego żywota doczesnego Ciebie nie stracił na wieki. Amen.

Modlitwę tę natchnął Pan Jezus św. Gertrudzie sam w chwili, kiedy łaską Bożą silnie wstrząśnioną była: "Ktokolwiek modlitwę tę pobożnie odmówi, rzekł do niej Pan, otrzyma za każdym razem łaskę poznania mnie lepiej, a mocą słów w niej zawartych, zawita jasność Bóstwa mego w jego serce, podobnie jako ten, co płytę szczerozłotą odwracając ku słońcu, widzi odbijające się jego promienie na przedmiotach, naprzeciwko tej płyty leżących"

0 Królu nad królami Najwyższy, Monarcho najprześwietniejszy, Jezu najukochańszy! Tyś duszy mojej żywotem. Niechaj serce moje z Tobą się jednoczy ścisłym węzłem gorącej miłości, a bez Ciebie niech utraci życie i siłę. Albowiem Ty sam jesteś najmilszą wesołością, Ty nadajesz wdzięk barwom, rozkoszną słodycz smakowi, wdzięczną wonność zapachom, głosom miły dźwięk, uczuciom powab i miłość. W Tobie są zawarte niewymowne rozkosze, z Ciebie płyną zdroje żywota, Ty zachwycasz urokiem niewypowiedzianym. W Tobie serce rozpawa się radością, Tyś bezdenną przepaścią Bóstwa. O Królu nad królami najgodniejszy, Panie najłaskawszy, Opiekunie najgruntowniejszy. Tyś jest Perłą ożywiającą dostojność ludzką. Tyś Twórcą najdowcipniejszym, nauczycielem najgodniejszym, doradcą najmędrszym, wspomożycielem najłaskawszym, przyjacielem najwierniejszym. Kto z Tobą złączony, ten zażywa najczystszych rozkoszy i najczułszemi obsypany pieszczoty. O najmilszy przyjacielu, najczulszy oblubieńcze, miłośniku najczystszy! Tyś rozkwitłym kwiatem prześlicznej piękności. O Braciszku najukochańszy, młodzieniaszku najwdzięczniejszy, towarzyszu najlepszy, gospodarzu najhojniejszy, usługujący przyjaciołom swoim, jako królom. Ciebie sobie obieram nad wszystkie stworzenia, dla Ciebie zrzekam się wszelkich uciech, dla Ciebie gotów jestem narazić się na wszystkie przeciwności. Sercem i usty wyznaję, żeś Ty Twórcą wszelkiego dobra, i że Ty je utrzymujesz. Zanurzając biedne serce swoje w żarze Serca Twojego, łączę niniejsze nabożeństwo z mocą nieomylnych modlitw Twoich, abym przez Boskie to zjednoczenie doszedł do najwyższego stopnia doskonałości, po zwyciężeniu w sobie wszelkich napadów złych pobudek do grzechu. Amen.

uwity  z trzech złotych i piętnastu srebrnych pereł.

Gdy św. Gertruda podobne pozdrowienia ofiarowała Bogu, na cześć Najsłodszego Imienia Jezus, widziała przed sobą te pozdrowienia w kształcie ślicznych róż, u których wisiały złote dzwonki wydające dziwny dźwięk, z czego Serce Boskie niewymowną napełniło się radością. 

(Ks. 4, roz. 5)

Pozdrowienia, które bardzo żarliwie odmawiano, wydały się przedziwną muzyką Bogu, te zaś, które ozięble odmawiano, wydawały głuchy tylko i smutny dźwięk. 

(Ks. 4, roz. 36) 

I rzekł do niej Pan: Ktokolwiek, mnie pozdrowi temi słowy: Pozdrawiam Cię Jezu najsłodszy i t. d., na tego rozleję zapach żywota wiecznego, albowiem na te słowa, Bóstwo moje samo w sobie Wzruszone, wydaje z siebie niepojęty i wdzięczny zapach dziwnej radości. 

(Ks. 4, roz. 1)

Pierwsza perła złota

Pozdrawiam Cię, ożywiająca Perło Bóstwa najszlachetniejszego! Pozdrawiam Cię, niezwiędły kwiecie człowieczeństwa Chrystusowego, Jezu najwdzięczniejszy! Tyś mojem jedynem i najwyższem zbawieniem! Tyś Stwórca, Odkupiciel i Miłośnik mój, Ty opuściwszy pieszczoty łona Ojca swojego przedwiecznego, pozyskałeś mnie sobie przez uciski śmierci.

(Św. Gertr. Ks. 4, ros. 22)

Pięć pereł srebrnych

1. Pozdrawiam Cię, Jezu najsłodszy! Przenajświętszej Trójcy perło nieoszacowana, której wagą i ceną cały świat okupiony.

2. Pozdrawiam Cię, Jezu najłaskawszy! dziwne światło chwały ojcowskiej, który w szczęśliwej wieczności oświecasz i cieszysz wybranych swoich jasnością oblicza swego.

3. Pozdrawiam Cię, Jezu najukochańszy! jasny promieniu Słońca Sprawiedliwości, który ogniem miłości swojej zapalasz Aniołów i Świętych wybranych.

4. Pozdrawiam Cię, Jezu najszlachetniejszy! żywy obrazie istoty ojcowskiej, który wszystkich miłośników swoich czynisz uczestnikami Bóstwa swojego.

5. Pozdrawiam Cię, Jezu, najjaśniejsza gwiazdo zaranna Kościoła wiernych, który oświecasz ciemności świata i rozpraszasz czarne kłęby grzechu. Amen.

Druga perła złota

Pozdrawiam Cię, Jezu, Oblubieńcze najukochańszy! z całym wdziękiem Bóstwa Twojego przytulam Cię do siebie, całując głęboką ranę miłości, ranę Serca Twego najświętszego.

(Ks. 3, roz. 47)

Pięć pereł srebrnych

1. Pozdrawiam Cię, Jezu najpiękniejszy z synów ludzkich, najwydatniejsza perło zrodzona w oceanie Bóstwa Ojca przedwiecznego, której początku żaden rozum stworzony pojąć nie może.

2. Pozdrawiam Cię, Jezu najsłodszy, niebieska manno przedziwnej słodyczy, posilająca i nasycająca każdego łaknącego.

3. Pozdrawiam Cię, Jezu najjaśniejszy, ogniu miłości niestworzone, który ulgę przynosisz w pracach i osładzasz trudy nędznego żywota naszego.

4. Pozdrawiam Cię, Jezu najwdzięczniejszy! strumieniu żywej wody, zamieniający w słodką pociechę gorycz utrapionej duszy naszej.

5. Pozdrawiam Cię, Jezu, nieoszacowana skarbnico Boskiej istoty, bogacąca ubóstwo i nędze nasze. Amen.

Trzecia perła złota

Pozdrawiam Cię, Jezu łaski pełen, miłosierdzie z Tobą, błogosławionyś między Synami ludzkimi i błogosławione niech będzie najświętsze Imię Twoje, jako i żywot i męka Twoja. Słodki Jezu, Synu Boga żywego, zmiłuj się nad nami grzesznymi, teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

Pięć pereł srebrnych

1. Pozdrawiam Cię, Jezu, oblubieńcze i korono Panien, Ciebie, którego miłość ku nam uczyniła Synem Panny, chwalimy na wieki.

2. Pozdrawiam Cię, Jezu, Panie wszechrzeczy, ozdobniejszy nad wszystkie syny ludzkie: Ciebie czcimy i wyznajemy jako Pana naszego najłaskawszego.

3. Pozdrawiam Cię, Jezu, światłości przedziwna i bóstwa wiecznego niesłychane cudo, Jezu, który wszystkie zmazy świata gładzisz.

4. Pozdrawiam Cię, pociecho nasza, Panie Jezu, przedziwna skarbnico bogactw niewidomych samego Boga, jedyna ucieczko ubogich, ochłodo strapionych.

5. Pozdrawiam Cię, Jezu, ozdobo Aniołów, źródło żywe, światło serc ludzkich, przewyższające wszelkie pociechy i wszelkie chuci światowe. Amen.

Ofiarowanie

0 dobry Jezu, miłości, pociecho i słodkości moja, Ciebie samego miłuje dusza moja, do Ciebie wzdycha, Ciebie żąda duch mój! Ty bowiem nad słońce jaśniejszy, nad miesiąc piękniejszy, nad jutrzenkę wydatniejszy, światło gwiazd przewyższający. Tyś bielszy nad lilie, rumieńszy nad hiacenty, milszy nad wszystkie kwiaty. Tyś słodszy nad wszystkie słodycze. W Tobie samym miłość gruntowna, spoczynek pokrzepiający, spokój najmilszy. Tyś sam mocny i chwalebny, Tyś sam słodki i miły. Tyś sam piękny i przyjemny. Tyś sam ozdobny i rozkoszy pełen. Ty sam jesteś tym i takim, któremu równego ani ziemia, ani niebo w chwale swojej nie znajdą. Tobie zatem, w dowód miłości serca swojego, ofiaruję ten wianeczek perłowy, łącząc się z tą ofiarą, z którą całe niebo na złotym ołtarzu Boskiego Serca Twego oddaje chwałę wiecznego pienia. Dopomóż mi więc, Chryste Jezu, prawdziwa miłości serca mego, chwała moja bowiem bardzo nikczemna i bynajmniej Ciebie niegodna. Ty sam, Jezu, wykonaj za mnie, co moje siły przechodzi. Sam sobie w imieniu mojem oddaj świętny hołd pochwał, z kłóremi się łączą wybrani Twoi, za ten szczególnie dar, że Ty sam mi jesteś Bogiem moim i że mnie, jako i wszystkiemu stworzeniu dałeś się poznać i dozwoliłeś, byśmy Cię miłowali i chwalili. Amen.

Jezu, zanurzam w Twojej Przenajdroższej Krwi ten kończący się dzień.

Zanurzam ludzi, których spotkałem.

Błogosław tym, którzy myśleli albo  mówili o mnie dobrze.

Błogosław tym, którzy wyświadczyli mi dobro.

Błogosław także tym, którzy wyrazili się o mnie źle - niech ich myśli i słowa mnie nie dotykają, ale też niech i im nie szkodzą.

Jeśli mieli rację - przepraszam, jeśli nie mieli - wybaczam.

Popełnione wobec mnie zło obróć w dobro - ich i moje.

Zanurzam w Twojej Krwi, Panie, wszystkie sytuacje, które dziś zaistniały, wszystkie sprawy, które załatwiłem, rozmowy, które przeprowadziłem.

Zanurzam wszystko, co zrobiłem, co było dobrze - pobłogosław, co było źle - w Swoim  Miłosierdziu napraw.

Proszę, aby Twoja Krew przenikała wszystkie te osoby i sprawy, przynosząc według Twojej woli uwolnienie, oczyszczenie, uzdrowienie i uświęcenie.

Niech zajaśnieje chwała Twojej Krwi i objawi się Jej moc.

Cały ten dzień składam Bogu Ojcu przez wstawiennictwo Maryi, zawierzając Jej moją przeszłość, przyszłość i teraźniejszość, bez warunków i bez zastrzeżeń.

Proszę Cię, o dobrą i spokojną noc dla mnie i moich bliskich oraz o dobrą śmierć dla tych, którzy dzisiaj przejdą do wieczności. Amen.

Św. Gertrudzie objawionem było, iż ci, co się zupełnie na wolę Boską zdadzą, pragnąc nade wszystko, żeby najchwalebniejsza wola Pana w nich się spełniła, tak na duszy jako i na ciele, ci szczególnie Sercu Boskiemu są miłymi. 

(Ks. 3, roz. 30)

Oddaniem się tem Woli Bożej taką oddają cześć i chwałę Panu, jaką cześć oddaje Królowi ten, co koronę królewską na głowo mu kładzie. 

(Ks. 9, roz. 2)

Najświętszy Ojcze! oto ja niegodne i ubożuchne stworzenie Twoje, zrzekając się woli własnej ofiaruję się i oddaję woli Twojej najświętszej i upodobaniu Twemu. Pragnę, żeby najchwalebniejsza i najmilsza wola Twoja przeze mnie i około mnie, tak w cielesnym jako i w duchowym porządku i tu w czasie, i w wieczności najzupełniej się spełniła.

Gdybyś mi, o Boże mój! pozwolił prosić, o co bym tylko chciał i świątobliwą przysięgą zobowiązał się dogodzić we wszystkiem prośbie mojej, wiedz o tem, Panie, iżbym o nic innego nie prosił, tylko o to, aby najchwalebniejsza wola Twoja, tak we mnie, jako i wszystkich ludziach według najmilszego Twego upodobania się spełniła. Łącząc się więc z tą rezygnacyą, z jaką Chrystus Pan na górze Oliwnej najświętszej woli Twojej zupełnie się oddał, mówię w Jego myśli i intencyi, i tysiąckroć powtarzam: Nie moja, ale Twoja wola niechaj się stanie, Ojcze najświętszy, w czasie i przez wszystkie wieki. Amen.

Jeżeli ci jaka przykrość zagraża, przydaj następujące słowa Bogu bardzo przyjemne. Św. Gertruda zrozumiała bowiem, iż gdy kto całkiem zda się na upodobanie Boże nawet wtedy, kiedy się spodziewa nieprzyjemności, ten Panu Bogu tak miłą wyświadcza rzecz, jak gdyby Mu podczas męki, na wszystkie rany, gojące przykładał plastry. 

(Ks. 3 , roz. 64)

Ale szczególnie, o dobry Jezu! ofiaruję Ci się i polecam w ręce Twoje teraz w tej grożącej mi nieprzyjemności i gotów jestem przyjąć ją ulegle. Przyjmę ją chętnie z ręki Twojej i z jak największą cierpliwością postaram się ją znieść, łącząc się z tą miłością, z jaką wszystkie przykrości z rąk Ojca swojego mile przyjmowałeś, a następnie znowu z wielką wdzięcznością temuż Ojcu w ofierze je przynosiłeś. Proszę Cię tylko, użycz mi cierpliwości i mocy, bym niemi wsparty, przykrość tę mężnie zniósł na chwałę Twoją wieczną i na zbawienie świata całego. Amen.

Skoro św. Gertruda podobną modlitwę Bogu ofiarowała, ukazał jej się Chrystus Pan, przedstawiając Trójcy Najświętszej ofiarę jej w kształcie drogiego podarunku. A podczas, gdy środkiem nieba przechodził, całe wojsko Niebieskie dla zacności tej ofiary zdało się na kolana upadać. Skąd poznała, iż kto Bogu modlitwy swoje lub inne uczynki ofiaruje, całe niebo zanosi je jako miłe podarunki do tronu Boga; gdy zaś kto własne zasługi łączy z Chrystusowemi, wówczas Święci czczą je, jak się wyżej powiedziało. 

(Ks . 4, roz. 4)

O Boże! najwyższy Panie nieba i ziemi, ja najniegodniejsze stworzenie Twoje, ofiaruję Ci na ołtarzu Najsłodszego Serca Jezusowego, siebie samego, ze wszystkiem czem jestem i co zdołałem uczynić, oraz ze wszystkiemi dobrami, jakich nieprzebrana dobrość Twoja kiedykolwiek mi użyczyła. Nadto ofiaruję Ci wszystkie skarby i bogactwa świata tego, wszystkie jedynowładztwa, królestwa, księstwa, zaszczyty i godności. Ofiaruję Ci je z tą wolą, iż gdybym to wszystko miał, chciałbym to rozdać między ubogich i na dobre uczynki obrócić, a sam dla miłości Twojej pragnąłbym zostać w takiem ubóstwie, w jakiem teraz jestem.

Nadto składam na tymże Ołtarzu i ofiaruję Ci wszystkie dobre uczynki, nabożeństwa, zasługi i świątobliwość wszystkich sprawiedliwych, wszystkie uciski, dolegliwości, krzyże, nędze i ubóstwo wszystkich ubogich, uciśnionych i chorych, wszystkie kary, morderstwa, rany, wylew krwi i śmierć wszystkich męczenników, wszystkie pokusy i umartwienia, czuwania, posty i przykrości wszystkich wyznawców; wszystką miłość, wstrzemięźliwość i niewinność wszystkich Panienek świętych. Wszystkie te zasługi ofiaruję Ci jak gdyby moją były własnością i jak gdybym ja to wszystko najszczerszą intencyą sam uczynił.

Po trzecie, ofiaruję Ci całą zupełność łaski i chwały, jaką Świętych swoich w niebie, a najbardziej najprzenajdostojniejszą Pannę i Matkę Jednorodzonego Syna Twojego tak obficie obdarzyłeś, iż tego żaden rozum ludzki dostatecznie pojąć nie może. Nade wszystko jednak ofiaruję Ci dobre uczynki i zasługi Syna Twojego na ziemi nabyte; wszystkie łaski i dobra, zaczerpane ze skarbu najbogatszego Trójcy Przenajświętszej, a potem zlane na najświętsze człowieczeństwo. Na widok tylu cudów, pragnę w imieniu wszystkich Niebieskich, ziemskich i piekielnych stworzeń sławić Twoją wspaniałość. Za pomocą owego dźwięcznego narzędzia, to jest przez ubóstwione Serce Syna Twojego chcę w mocy Ducha Świętego Pocieszyciela głosić chwałę i dziękczynienie, a to imieniem nieba, ziemi, jako i piekieł, i tak oddać Tobie to, co Ci się należy.

Ofiaruję Ci nareszcie nieoszacowany skarb bogactw i doskonałości, zawarty w Boskiej Istocie Twojej, a której jedna Osoba drugiej niepojętym sposobem użycza. Dziękuję Ci całą mocą niepojętej miłości, na jaką zdobyć się mogę, za to, że zawierasz sam w sobie i dla siebie samego tak niezmierzone skarby pociech, użyczając ich wybranym swoim przez całą wieczność, Przeto Królu nasz, żyj na wieki! i zażywaj tego dobra, którem Ty sam jesteś, wiecznie bez końca, a nam nędznym na tym padole płaczu zostającym użyczaj czasami odrobin z Pańskiego Stołu Twego. Amen.