w którem Bóg chwałę z siebie samego odbiera.

Niech Cię za mnie błogosławi chwalebnie i przedziwne światło Twoje, Boże; mój! i niech Cię wielbi zacność najzacniejszego Majestatu Twojego.

Niechaj Cię błogosławi nieogarnionej chwały Twojej najzacniejszy porządek, i niech Cię wychwala najzacniejsza siła mocy Twojej nieskończonej.

Niech Cię błogosławi prześwietna jasność wiecznej Twojej światłości, i niech Cię chwali najmilsza wesołość ozdoby Twojej.

Niech Cię błogosławi przepaść niezbadana sprawiedliwych sądów Twoich, i niech Cię wielbi labirynt niepojętej wiecznej mądrości Twojej.

Niech Cię błogosławi nieprzeliczone mnóstwo litości Twoich, i niech Cię wielbi nieograniczone we wszystkiem miłosierdzie Twoje.

Niech Cię błogosławią wszystkie wnętrzności miłosierdzia i łaskawości Twojej, i niech Cię wielbi zbytnia wielkość nieskończonej dobroci Twojej.

Niech Cię błogosławi Twoja nader wielka litość dla ludzi, i niech Cię wielbi hojność niepohamowana najłaskawszej miłości Twojej.

Niech Cię błogosławią zwycięska moc i potęga Twojej najobfitszej słodyczy, i niech Cię wielbi zupełna szczęśliwość dusz, miłujących Ciebie.

Niech Cię błogosławi wzniosła wspaniałość Twojej godności, i niechaj Cię wielbi stateczność wiecznej nieodmienności Twojej.

Niech Cię. za mnie błogosławi Bóstwo światem rządzącej Trójcy, istotna jedność i prawdziwa własność Trzech Osób, i niech Cię wielbią: słodkie towarzystwo Twoje, zobopólna przyjaźń i chwalebna a doskonała szczęśliwość.

Chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu, chwała i Królowej Niebieskiej, chwała wszystkim potęgom hierarchii Niebieskiej na wieki.