0 Boże mój, najpierwsza i największa Prawdo! Oto ja N. N., wierzę sercem, wyznaję usty i czynami stwierdzam że wierzę i aż do końca wierzyć chcę we wszystkie w ogóle i każdy w szczególe artykuł Wiary, jak nam Kościół święty Katolicki Rzymski do wierzenia podaje. I lubo tego pojąć nie mogę (bo któż pojmie co Wiara św. podaje), jednakże poddając rozum swój służbie Chrystusowej, czczę z największą uniżonością wszystkie najświętsze tajemnice i pokornie proszę, żeby mi posłużyły do zbawienia. A jako tę wiarę teraz wyznaję, tak też w niej chcę żyć i umierać, i na to przed wszystkimi Aniołami świętymi, a najbardziej przed Tobą, Trójco Przenajświętsza! przysięgam, to ślubuję i obiecuję. Tak mi Boże dopomóż i święte Twoje Ewangelie: »Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo«.

Tu poleć Bogu swoją wiarę w sposób niżej podany, albowiem kto to uczyni (mawiał Chrystus do świętej Mechtyldy, uprosi sobie łaskę, że póki żyć będzie, nigdy się nie zachwieje w prawdziwej wierze.

(Ks. 3, roz. 34)

Wiarę, którą wyżej wyznałem, polecam Wszechmocności Twojej, o Ojcze wieczny, prosząc, żebyś przez Boską moc Twoją tak mnie w niej utwierdzić raczył, żebym o niej nigdy nie powątpiewał. Polecam ją i Twojej niedościgłej mądrości, Synu Jednorodzony! prosząc, żebyś mnie światłem swojej mądrości tak oświecił, żebym nigdy w jakikolwiek błąd nie wpadł. Polecam ją także Twojej najłaskawszej dobroci, Pocieszycielu świata, Duchu Święty! prosząc, żeby dobroć Twoja to sprawiła, iżbym wiarę swoją ożywiał dobrymi uczynkami, tak, aby w godzinę śmierci mojej, we mnie była zupełna i doskonała.