której sam Chrystus Pan św. Gertrudę nauczył.

(Ks. 4, roz. 13).

Panie Jezu! udaję się na spoczynek z tą miłością, z jaką Ty go święciłeś, gdyś Go sam w naturze naszej ku czci i chwale Boga Ojca przedwiecznego na zbawienie świata całego używał. Spraw, proszę pokornie, by z Twą Boską miłością złączony, posłużył na pomnożenie chwały Boskiej i pociechę tak niebieskich, jako i ziemskich, i w czyśćcu zostających duchów. Amen.

Kładąc się wyraź dużym palcem prawej ręki na czole swojem te litery J.N.K.Ż., mówiąc przytem:

Jezus Nazareński, Król Żydowski, niech mnie zachowa od złej i nagłej śmierci.

Pan Jezus objawił św. Edmundowi, że ktokolwiek tak czynić będzie, nie umrze tej nocy niespodziewaną śmiercią. (O czem pisze Surius w jego żywocie).