Duchu Przenajświętszy, od Ojca i Syna pochodzący, jednej że istoty, godności z Ojcem i Synem. Ogniu pałający, zapal ozięble serce moje do kochania Ciebie Boga, a wyniszcz w sercu mojem affekta nieporządne i miłość świata, oczyść je ze wszystkich grzechów, a załóż w niem mieszkanie swoje wieczne. Ty jesteś Dawcą Darów, obdarzże mnie siedmią darami swojemi, a uchowaj od grzechów wszystkich a mianowicie sześciu, które są przeciwko Tobie; najbardziej od rozpaczy i zatwardziałości serca. Uczyń mnie uczestnikiem(uczestniczką) dwunastu owoców swoich, zwłaszcza miłości i cierpliwości. Duchu Święty Boże! Ty jesteś Palcem Ręki Ojca Przedwiecznego, zapiszże na skalistem sercu mojem Dziesięcioro Przykazania Boskiego; jako na tablicach kamiennych, wypisz wszystkie reguły życia dobrego, oraz oświeć rozum mój będąc Światłością, żebym je zrozumiawszy zachował (a), a nigdy nie przestąpiła). Ty jesteś prawdziwym Pocieszycielem, zmiłujże się nademną, a oddal odemnie wszystkie smutki i nieukontentowania, a prowadź mnie natchnieniami świętemi do życia dobrego, a w końcu do zapłaty wiecznej. Ty jesteś Miłością, odziedziczże serce moje, żebym Tobą żył, niczego nie przypuszczał (a) do serca mego, tylko co jest z chwałą Twoją i z mojem zbawieniem. Amen.
za: Chwała Boża (1884r.)
0 Komentarze:
Prześlij komentarz