Duchu Święty od Boga nam dany, bez Ciebie człowiek upada pod ciężarem nędzy i niemocy, Ciebie Zbawiciel obiecuje nam w Imię Ojca swego jako Pocieszyciela, mającego osuszyć łzy nasze, oświecić umysły w obowiązkach naszych, umocnić serca w wypełnieniu dobrego. Duchu Święty! przyjdź mi w pomoc i racz obdarzyć mię darem Mądrości, abym poznał(a) prawdę wiekuistą i w niej zamiłował(a); darem Pojęcia, abym przeniknął(przeniknęła) o ile dozwala nieudolność ludzka, w prawdy objawione; darem Nauki, abym się przekonał(a) o nicości swojej, wszystko odnosił(a) do Boga podług uczuć Serca Jezusowego, a wzgardziła) marnościami świata; darem Roztropności, abym przezornie postępował(a) wśród ciemności i niebezpieczeństw życia doczesnego i wypełniał(a) wolę Bożą; darem Mocy, abym przezwycięży](a) pokusy nieprzyjaciela, trudności w cnocie i znosił(a) prześladowania, na które mógłbym(mogłabym) być wystawiony(a); darem Pobożności, abym zamiłował w rozmyślaniu, modlitwie, rozpamiętywaniu i służeniu Bogu; darem Bojaźni, abym ze wstrętem unikał(a) wszystkiego, coby Cię obrazić mogło. Do tych wszystkich darów, o Duchu Święty, dodaj dar łez, abym grzechy swoje opłakiwał; ducha umartwienia, abym zadość uczynił(a) Boskiej sprawiedliwości, a zwłaszcza wzbogać mię miłosierdziem, łaską wytrwałości, abym żył(a) po chrześcijańsku i umarł(a) śmiercią świątobliwą. Amen.
za: Chwała Boża (1884r.)
0 Komentarze:
Prześlij komentarz