Duchu Przenajświętszy, Pocieszycielu strapionych przeniknij głębokie serca mojego przepaści i roztocz tam światło swe jasne! Wylej Twą rosę niebieską na tę ziemię niepłodną, aby się jej nieurodzajność skończyła. Spuść iskrę Twej miłości aż do przybytku mej duszy; aby tam roznieciła ogień, który by pochłonął wszystkie słabości, niedbalstwa i niedoskonałości moje! Przyjdź więc, o przyjdź słodki Pocieszycielu dusz strapionych, ucieczko w niebezpieczeństwach i opiekunie w strapieniach! Przyjdź o Ty, który dusze z plam ich obmywasz i który leczysz ich rany! Przyjdź siło słabych! przyjdź Ojcze sierót, nadziejo nieszczęśliwych i skarbie, wszystkich ubogich! Przyjdź, o Duchu Święty, przyjdź gwiazdo żeglarzy i bezpieczny porcie rozbitków i racz mieć litość nade mną! Uczyń mą duszę prostą, kochającą i wierną. Spraw, iżbym, chowając serce czyste na ziemi, zasłużył(a) oglądać Cię i cieszyć się Tobą na wieki w Niebie. Amen.
za: Chwała Boża (1884r.)
0 Komentarze:
Prześlij komentarz