Ojciec św. Pius X dekretem św. Kongregacji odpustów "urbis et orbis" z dnia 9 marca 1907 r. nadał odpust zupełny na godzinę śmierci każdemu wiernemu, który w dniu dowolnie obranym po należytym odprawieniu spowiedzi i przyjęciu Komunii św. ze szczerym uczuciem miłości ku Bogu odmówi poniższy akt poddania się i gotowości przyjęcia z ręki Boga każdego rodzaju śmierci.
Jest to odpust nadzwyczajny, który zachowanym będzie na chwilę śmierci, chociaż warunki jego wypełnione raz w życiu, dalekie jeszcze będą do tej ostatniej chwili.
Panie Boże mój, już teraz przyjmuję z ręki Twojej z poddaniem się i ochotą każdy rodzaj śmierci, jaki Ci się będzie podobało zesłać na mnie wraz ze wszystkimi jego troskami, cierpieniami i bólami. Amen.
SKARBY NIEBA, 1928, Nihil obstat 1930 r.
Już tego odpustu nie ma. Został skasowany odpowiednim dekretem kolejnego papieża, o czym można sobie poczytać tutaj: http://archidiecezja.lodz.pl/czytelni/odpusty.html
OdpowiedzUsuńWarto sobie zdawać sprawę z tego, że Kościół katolicki posiada władzę hierarchiczną. Oznacza to, że dekret, który w deklaracji jest „wieczysty”, pozostaje takowym tylko do uchylenia go przez papieża, który ma władzę najwyższą.