Dopukiż, Panie, będziesz raczył ciérpiéć w winnicy Twojéj niegodną sługę i niewierną najemnicę Twoją! Znowu mię, Ojcze miły, do zdrowia i życia przywracasz, iżbyś mi dał czas szczérego za grzechy żałowania i poprawy ze wszystkich win i złości moich. Niechże pamiętam każdéj chwili, spraw to, o Jezu Chryste, żem z Twojej jedynie Opatrzności przy życiu została; że te wszystkie dni które mię jeszcze od śmierci dzielą, przeminą jak sen i skończą się moim dniem ostatnim: o którego przyjściu bynajmniej niewiêm, a w którym przed Sąd Twój stanę dać sprawę ze wszystkich godzin życia, ze wszystkich uczynków, słów, i myśli moich. Racz mi na tym Sądzie nie pamiętać, Panie, iż choroby z któréj mię uzdrowiłeś nie umiałam znieść z pokorną i pełną wdzięczności prawdziwéj chrześcijanki uległością; daj mi pobudzić się do serdecznego żalu; daj mi, błagam, łaski Twej wsparcie do skutecznéj życia poprawy, i zasłużenia zapłaty wiecznéj w Królestwie Twojêm, przez Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Amen.
źródło: Modlitewnik „Ołtarzyk Polski Mniejszy" Rok wydania 1841. str 253
0 Komentarze:
Prześlij komentarz