Sprawiedliwy Ojcze, Ty za nic masz nasze osiągnięcia w tym świecie. Dla Ciebie nasze sukcesy, majątki, uznanie w oczach pozostałych nie mają znaczenia. Nie według nich nas powołujesz. To nie Ci, którzy starają się bardziej, wchodzą do Twojego królestwa. To nie piękniejsi, mądrzejsi czy bardziej utalentowani dostępują łaski przebywania w Twojej Obecności. To nie ci, którzy są pierwsi tu, na ziemi, okazują się pierwszymi w Twoim domu.
          Błogosławiony Panie, Ty dla każdego z nas przygotowałeś miejsce u swego boku. Ty każdemu swojemu dziecku chcesz ofiarować jego dziedzictwo. Ty każdemu odcisnąłeś w sercu wieczną pieczęć, która wskazuje, gdzie jest nasz dom. Gdzie znajdziemy skarby, których całe życie szukamy. I to właśnie ci, pokornego serca, gotowi pójść za Twoim wezwaniem, odkrywają Twoje oblicze. To Ci, którzy odwrócą swój wzrok i uwagę od tego, co sami osiągnęli, mogą zauważyć, co Ty dla nas przygotowałeś. To ci, którzy zapomną o sobie, są gotowi przypomnieć sobie, że Ty jesteś naszym Ojcem. Że Ty nas stworzyłeś na swoje podobieństwo. I tylko w Tobie jesteśmy wolni. Tylko w Tobie ogarnie nas spokój, który nie przemija. Tylko Ty jesteś źródłem wiecznej radości.
          Umiłowany Ojcze, daj nam pokorę niezbędną do tego, abyśmy zobaczyli Twoją chwałę. Abyśmy, nie bacząc na nasze miejsce w tym świecie, Tobie oddali wszystko. Abyśmy tak, jak małe dzieci, wtulili się w Twoje ukochane ramiona i zapomnieli o sobie. Abyś był już tylko Ty. Amen.